Mariola, moje krople…
Małgorzata Gutowska-Adamczyk
Czerwona okładka książki przyciągnęła moją uwagę, pewnie dlatego ją kupiłam, zapowiadało się śmiesznie. „Mariola, moje krople…” to książka na popołudnie, dla osób, które lubią pokręcone poczucie humoru.
W książce mamy plejadę osobliwości, kogoś normalnego zdecydowanie tam brak. Teatr, w którym rozgrywają się wszystkie wydarzenia, to zdecydowanie dom wariatów. Jeśli dorzucić do tego czasy, w których wszystko się dzieje, to mamy gotową komedię. Myślę, że warto doczytać tę książkę do końca choćby ze względu na streszczenie Ślubów Panieńskich w wersji full-ideologicznej 😉
Komedia absurdu, plejada osobliwości, kolejkowe czasy i świnia Małgosia…
Ostrzegam, jeśli chcecie czytać tę książkę w autobusie, liczcie się z dziwnymi spojrzeniami współpasażerów, kiedy będziecie śmiać się na głos podczas czytania 😉
Komedia absurdu, plejada osobliwości, kolejkowe czasy i świnia Małgosia…
Ostrzegam, jeśli chcecie czytać tę książkę w autobusie, liczcie się z dziwnymi spojrzeniami współpasażerów, kiedy będziecie śmiać się na głos podczas czytania 😉
Moje pierwsze spotkanie z panią Małgorzatą to “Cukiernia…”, zachwyciły mni te książki. Pewnie w najbliższym czasie przeczytam kolejną książkę tej autorki. Pozdrawiam.
Do tej pory przeczytałam jedynie “Cukiernię…” tej Autorki i do dziś całą trylogię wspominam z sentymentem. Na półce mam też bodajże pierwszy tom “Róży z Wolskich” z autografem pani Małgorzaty, ale planuję dorwać gdzieś drugą część, no i koniecznie jeszcze muszę się zaopatrzyć w najnowszą powieść “Fortunę i namiętności”. Także trochę tego jest. A kiedy już zapoznam się z tymi tytułami, sięgnę do wcześniejszych książek i wśród nich zapewne znajdzie się “Mariola” :D.
Miłego popołudnia! 🙂